تأثیر تصویرهای نمادین بر پیرنگ رمان جای خالی سلوچ

رمان جای خالی سلوچ اگر‎چه از جنبة واقع‎گرایانة بسیار نیرومندی برخوردار است و در روند روایت گاهی آن چنان از تخیل تخلیه می‎شود که همراهی مخاطب با آن بسیار دشوار می‎شود- البته این روند با درون‎مایة رمان و توالی کند حوادث سازگار است- ؛ اما به‎نظر می‎رسد با توجه به همین جنبة واقعی، بخش بزرگی از ساختار روایی این رمان بر پایة شبکه‎ای از تصویرهای نمادین استوارشده است. در این مقاله با بررسی دو تصویر نمادین گودی و خانه ‎و تأثیر آن بر کنش‎های دو شخصیت اصلی، مرگان و سلوچ، به تأثیرگذاری این تصاویر نمادین بر پیرنگ داستان می‎پردازیم. همچنین بخش عمده‎ای از تأثیرگذاری این اثر و هم‎ذات‎پنداری مخاطب با آن، بسته به این تصویرهاست.